Metamorphoses

Ovid

Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.

  1. paelicis Argolicae stimulosque in pectore caecos
  2. condidit et profugam per totum terruit orbem.
  3. Ultimus inmenso restabas, Nile, labori.
  4. Quem simul ac tetigit, positis in margine ripae
  5. procubuit genibus resupinoque ardua collo,
  6. quos potuit solos, tollens ad sidera vultus
  7. et gemitu et lacrimis et luctisono mugitu
  8. cum Iove visa queri finemque orare malorum.
  9. Coniugis ille suae conplexus colla lacertis,
  10. finiat ut poenas tandem, rogat “in” que “futurum
  11. pone metus” inquit; “numquam tibi causa doloris
  12. haec erit:” et Stygias iubet hoc audire paludes.
  13. Ut lenita dea est, vultus capit illa priores
  14. fitque quod ante fuit: fugiunt e corpore saetae,
  15. cornua decrescunt, fit luminis artior orbis,
  16. contrahitur rictus, redeunt umerique manusque,
  17. ungulaque in quinos dilapsa absumitur ungues:
  18. de bove nil superest formae nisi candor in illa.