Remedia amoris

Ovid

Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.

  1. Nec si scire voles, quid agat, tamen, illa, rogabis;
  2. Perfer! erit lucro lingua retenta tuo.
  3. Tu quoque, qui causam finiti reddis amoris,
  4. Deque tua domina multa querenda refers,
  5. Parce queri; melius sic ulciscere tacendo,
  6. Ut desideriis effluat illa tuis.
  7. Et malim taceas quam te desisse loquaris:
  8. Qui nimium multis 'non amo' dicit, amat.
  9. Sed meliore fide paulatim extinguitur ignis
  10. Quam subito; lente desine, tutus eris.
  11. Flumine perpetuo torrens solet altior ire:
  12. Sed tamen haec brevis est, illa perennis aqua.
  13. Fallat, et in tenues evanidus exeat auras,
  14. Perque gradus molles emoriatur amor.
  15. Sed modo dilectam scelus est odisse puellam:
  16. Exitus ingeniis convenit iste feris.
  17. Non curare sat est: odio qui finit amorem,
  18. Aut amat, aut aegre desinet esse miser.
  19. Turpe vir et mulier, iuncti modo, protinus hostes;
  20. Non illas lites Appias ipsa probat.