Remedia amoris

Ovid

Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.

  1. Quid te Phasiacae iuverunt gramina terrae,
  2. Cum cuperes patria, Colchi, manere domo?
  3. Quid tibi profuerunt, Circe, Perseïdes herbae,
  4. Cum sua Neritias abstulit aura rates?
  5. Omnia fecisti, ne callidus hospes abiret:
  6. Ille dedit certae lintea plena fugae.
  7. Omnia fecisti, ne te ferus ureret ignis:
  8. Longus in invito pectore sedit amor.
  9. Vertere tu poteras homines in mille figuras,
  10. Non poteras animi vertere iura tui.
  11. Diceris his etiam, cum iam discedere vellet,
  12. Dulichium verbis detinuisse ducem:
  13. 'Non ego, quod primo, memini, sperare solebam,
  14. Iam precor, ut coniunx tu meus esse velis;
  15. Et tamen, ut coniunx essem tua, digna videbar,
  16. Quod dea, quod magni filia Solis eram.
  17. Ne properes, oro; spatium pro munere posco:
  18. Quid minus optari per mea vota potest?
  19. Et freta mota vides, et debes illa timere:
  20. Utilior velis postmodo ventus erit.