Ars Amatoria

Ovid

Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.

  1. Et bene dic dominae, bene, cum quo dormiat illa;
  2. Sed, male sit, tacita mente precare, viro.
  3. At cum discedet mensa conviva remota,
  4. Ipsa tibi accessus turba locumque dabit.
  5. Insere te turbae, leviterque admotus eunti
  6. Velle latus digitis, et pede tange pedem.
  7. Conloquii iam tempus adest; fuge rustice longe
  8. Hinc pudor; audentem Forsque Venusque iuvat.
  9. Non tua sub nostras veniat facundia leges:
  10. Fac tantum cupias, sponte disertus eris.
  11. Est tibi agendus amans, imitandaque vulnera verbis;
  12. Haec tibi quaeratur qualibet arte fides.
  13. Nec credi labor est: sibi quaeque videtur amanda;
  14. Pessima sit, nulli non sua forma placet.
  15. Saepe tamen vere coepit simulator amare,
  16. Saepe, quod incipiens finxerat esse, fuit.
  17. Quo magis, o, faciles imitantibus este, puellae:
  18. Fiet amor verus, qui modo falsus erat.
  19. Blanditiis animum furtim deprendere nunc sit,
  20. Ut pendens liquida ripa subestur aqua.