Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Regna Iovis coniunx, virtutem filia iactat;
- Ipse potens dubito fortis an esse velim.
- Dulce Venus risit; 'nec te, Pari, munera tangant
- Utraque suspensi plena timoris!' ait;
- 'Nos dabimus, quod ames, et pulchrae filia Ledae
- Ibit in amplexus pulchrior illa tuos!'
- Dixit, et ex aequo donis formaque probatis
- Victorem caelo rettulit illa pedem.
- Interea — credo versis ad prospera fatis —
- Regius adgnoscor per rata signa puer.
- Laeta domus nato post tempora longa recepto est,
- Addit et ad festos hunc quoque Troia diem.
- Utque ego te cupio, sic me cupiere puellae;
- Multarum votum sola tenere potes!
- Nec tantum regum natae petiere ducumque,
- Sed nymphis etiam curaque amorque fui.
- Quam super Oenones faciem mirarer? in orbe
- Nec Priamo est a te dignior ulla nurus.
- Sed mihi cunctarum subeunt fastidia, postquam
- Coniugii spes est, Tyndari, facta tui.