Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Non habuit tempus, quo Cresia regna videret,
- Aptius — o mira calliditate virum!
- 'Res, et ut Idaei mando tibi,' dixit iturus,
- 'Curam pro nobis hospitis, uxor, agas.'
- Neclegis absentis, testor, mandata mariti!
- Cura tibi non est hospitis ulla tui.
- Huncine tu speras, hominem sine pectore, dotes
- Posse satis formae, Tyndari, nosse tuae?
- Falleris — ignorat; nec, si bona magna putaret,
- Quae tenet, externo crederet illa viro.
- Ut te nec mea vox nec te meus incitet ardor,
- Cogimur ipsius commoditate frui —
- Aut erimus stulti, sic ut superemus et ipsum,
- Si tam securum tempus abibit iners.
- Paene suis ad te manibus deducit amantem;
- Utere mandantis simplicitate viri!
- Sola iaces viduo tam longa nocte cubili;
- In viduo iaceo solus et ipse toro.
- Te mihi meque tibi communia gaudia iungant;
- Candidior medio nox erit illa die.