Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Per mare, per terras cognataque flumina curris;
- Dat mare, dant amnes, dat tibi terra viam.
- Quae tibi causa fugae? quid tu freta longa pererras?
- Non poteris vultus effugere ipsa tuos.
- Inachi, quo properas? eadem sequerisque fugisque;
- Tu tibi dux comiti, tu comes ipsa duci.
- Per septem Nilus portus emissus in aequor
- Exuit insana paelicis ora bove.
- Ultima quid refero, quorum mihi cana senectus
- Auctor? dant anni, quod querar, ecce, mei.
- Bella pater patruusque gerunt; regnoque domoque
- Pellimur; eiectos ultimus orbis habet.
- De fratrum populo pars exiguissima restat.
- Quique dati leto, quaeque dedere, fleo;
- Nam mihi quot fratres, totidem periere sorores.
- Accipiat lacrimas utraque turba meas!
- En, ego, quod vivis, poenae crucianda reservor;
- Quid fiet sonti, cum rea laudis agar
- Et consanguineae quondam centensima turbae
- Infelix uno fratre manente cadam?