Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Oscula plura viro mandataque plura dedissem;
- Et sunt quae volui dicere multa tibi.
- Raptus es hinc praeceps, et qui tua vela vocaret,
- Quem cuperent nautae, non ego, ventus erat;
- Ventus erat nautis aptus, non aptus amanti.
- Solvor ab amplexu, Protesilae, tuo,
- Linguaque mandantis verba inperfecta reliquit;
- Vix illud potui dicere triste 'vale!'
- Incubuit Boreas abreptaque vela tetendit,
- Iamque meus longe Protesilaus erat.
- Dum potui spectare virum, spectare iuvabat,
- Sumque tuos oculos usque secuta meis;
- Ut te non poteram, poteram tua vela videre,
- Vela diu vultus detinuere meos.
- At postquam nec te nec vela fugacia vidi,
- Et quod spectarem nil nisi pontus erat,
- Lux quoque tecum abiit, tenebrisque exanguis obortis
- Succiduo dicor procubuisse genu.
- Vix socer Iphiclus, vix me grandaevus Acastus,
- Vix mater gelida maesta refecit aqua;