Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Et vidi et perii; nec notis ignibus arsi,
- Ardet ut ad magnos pinea taeda deos.
- Et formosus eras, et me mea fata trahebant;
- Abstulerant oculi lumina nostra tui.
- Perfide, sensisti — quis enim bene celat amorem?
- Eminet indicio prodita flamma suo.
- Dicitur interea tibi lex ut dura ferorum
- Insolito premeres vomere colla boum.
- Martis erant tauri plus quam per cornua saevi,
- Quorum terribilis spiritus ignis erat;
- Aere pedes solidi praetentaque naribus aera,
- Nigra per adflatus haec quoque facta suos.
- Semina praeterea populos genitura iuberis
- Spargere devota lata per arva manu,
- Qui peterent natis secum tua corpora telis;
- Illa est agricolae messis iniqua suo.
- Lumina custodis succumbere nescia somno,
- Ultimus est aliqua decipere arte labor.
- Dixerat Aeetes; maesti consurgitis omnes,
- Mensaque purpureos deserit alta toros.