Amores
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Adspice, demissis ut eat miserabilis alis
- Pectoraque infesta tundat aperta manu!
- Excipiunt lacrimas sparsi per colla capilli,
- Oraque singultu concutiente sonant.
- Fratris in Aeneae sic illum funere dicunt
- Egressum tectis, pulcher Iule, tuis;
- Nec minus est confusa Venus moriente Tibullo,
- Quam iuveni rupit cum ferus inguen aper.
- At sacri vates et divum cura vocamur;
- Sunt etiam qui nos numen habere putent.
- Scilicet omne sacrum mors inportuna profanat,
- Omnibus obscuras inicit illa manus!
- Quid pater Ismario, quid mater profuit Orpheo?
- Carmine quid victas obstipuisse feras?
- Et Linon in silvis idem pater 'aelinon!' altis
- Dicitur invita concinuisse lyra.
- Adice Maeoniden, a quo ceu fonte perenni
- Vatum Pieriis ora rigantur aquis —
- Hunc quoque summa dies nigro submersit Averno.
- Defugiunt avidos carmina sola rogos;