Amores
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Hinc certe madidos fugientis pressit ocellos
- Mater et in cineres ultima dona tulit;
- Hinc soror in partem misera cum matre doloris
- Venit inornatas dilaniata comas,
- Cumque tuis sua iunxerunt Nemesisque priorque
- Oscula nec solos destituere rogos.
- Delia discedens 'felicius' inquit 'amata
- Sum tibi; vixisti, dum tuus ignis eram.'
- Cui Nemesis 'quid' ait 'tibi sunt mea damna dolori?
- Me tenuit moriens deficiente manu.'
- Si tamen e nobis aliquid nisi nomen et umbra
- Restat, in Elysia valle Tibullus erit.
- Obvius huic venias hedera iuvenalia cinctus
- Tempora cum Calvo, docte Catulle, tuo;
- Tu quoque, si falsum est temerati crimen amici,
- Sanguinis atque animae prodige Galle tuae.
- His comes umbra tua est; siqua est modo corporis umbra,
- Auxisti numeros, culte Tibulle, pios.
- Ossa quieta, precor, tuta requiescite in urna,
- Et sit humus cineri non onerosa tuo!