Amores
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Truncus iners iacui, species et inutile pondus,
- Et non exactum, corpus an umbra forem.
- Quae mihi ventura est, siquidem ventura, senectus,
- Cum desit numeris ipsa iuventa suis?
- A, pudet annorum: quo me iuvenemque virumque?
- Nec iuvenem nec me sensit amica virum!
- Sic flammas aditura pias aeterna sacerdos
- Surgit et a caro fratre verenda soror.
- At nuper bis flava Chlide, ter candida Pitho,
- Ter Libas officio continuata meo est;
- Exigere a nobis angusta nocte Corinnam
- Me memini numeros sustinuisse novem.
- Num mea Thessalico languent devota veneno
- Corpora? num misero carmen et herba nocent,
- Sagave poenicea defixit nomina cera
- Et medium tenuis in iecur egit acus?
- Carmine laesa Ceres sterilem vanescit in herbam,
- Deficiunt laesi carmine fontis aquae,
- Ilicibus glandes cantataque vitibus uva
- Decidit, et nullo poma movente fluunt.