Amores
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Quid mecum, furiose, tibi? quid mutua differs
- Gaudia? quid coeptum, rustice, rumpis iter?
- Quid? si legitimum flueres, si nobile flumen,
- Si tibi per terras maxima fama foret —
- Nomen habes nullum, rivis collecte caducis,
- Nec tibi sunt fontes nec tibi certa domus!
- Fontis habes instar pluviamque nivesque solutas,
- Quas tibi divitias pigra ministrat hiemps;
- Aut lutulentus agis brumali tempore cursus,
- Aut premis arentem pulverulentus humum.
- Quis te tum potuit sitiens haurire viator?
- Quis dixit grata voce 'perennis eas'?
- Damnosus pecori curris, damnosior agris.
- Forsitan haec alios; me mea damna movent.
- Huic ego, vae! demens narrabam fluminum amores!
- Iactasse indigne nomina tanta pudet.
- Nescio quem hunc spectans Acheloon et Inachon amnem
- Et potui nomen, Nile, referre tuum!
- At tibi pro meritis, opto, non candide torrens,
- Sint rapidi soles siccaque semper hiemps!