Amores
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Ilia cui placuit, quamvis erat horrida cultu,
- Ungue notata comas, ungue notata genas.
- Illa gemens patruique nefas delictaque Martis
- Errabat nudo per loca sola pede.
- Hanc Anien rapidis animosus vidit ab undis
- Raucaque de mediis sustulit ora vadis
- Atque ita 'quid nostras' dixit 'teris anxia ripas,
- Ilia, ab Idaeo Laumedonte genus?
- Quo cultus abiere tui? quid sola vagaris,
- Vitta nec evinctas inpedit alba comas?
- Quid fles et madidos lacrimis corrumpis ocellos
- Pectoraque insana plangis aperta manu?
- Ille habet et silices et vivum in pectore ferrum,
- Qui tenero lacrimas lentus in ore videt.
- Ilia, pone metus! tibi regia nostra patebit,
- Teque colent amnes. Ilia, pone metus!
- Tu centum aut plures inter dominabere nymphas;
- Nam centum aut plures flumina nostra tenent.
- Ne me sperne, precor, tantum, Troiana propago;
- Munera promissis uberiora feres.'