Amores
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Candidior, quod adhuc spumis stridentibus albet
- Et modo siccatam, lacte, reliquit ovem.
- Taurus erat comes huic, feliciter ille maritus,
- Cumque sua teneram coniuge pressit humum.
- Dum iacet et lente revocatas ruminat herbas
- Atque iterum pasto pascitur ante cibo,
- Visus erat, somno vires adimente ferendi,
- Cornigerum terra deposuisse caput.
- Huc levibus cornix pinnis delapsa per auras
- Venit et in viridi garrula sedit humo,
- Terque bovis niveae petulanti pectora rostro
- Fodit et albentis abstulit ore iubas.
- Illa locum taurumque diu cunctata relinquit —
- Sed niger in vaccae pectore livor erat;
- Utque procul vidit carpentes pabula tauros —
- Carpebant tauri pabula laeta procul —
- Illuc se rapuit gregibusque inmiscuit illis
- Et petiit herbae fertilioris humum.
- Dic age, nocturnae, quicumque es, imaginis augur,
- Siquid habent veri, visa quid ista ferant.'