Amores
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Esse deos, i, crede — fidem iurata fefellit,
- Et facies illi, quae fuit ante, manet!
- Quam longos habuit nondum periura capillos,
- Tam longos, postquam numina laesit, habet.
- Candida candorem roseo suffusa rubore
- Ante fuit — niveo lucet in ore rubor.
- Pes erat exiguus — pedis est artissima forma.
- Longa decensque fuit — longa decensque manet.
- Argutos habuit — radiant ut sidus ocelli,
- Per quos mentita est perfida saepe mihi.
- Scilicet aeterni falsum iurare puellis
- Di quoque concedunt, formaque numen habet.
- Perque suos illam nuper iurasse recordor
- Perque meos oculos: en doluere mei!
- Dicite, di, si vos inpune fefellerat illa,
- Alterius meriti cur ego damna tuli?
- An non invidiae vobis Cepheia virgo est,
- Pro male formosa iussa parente mori?
- Non satis est, quod vos habui sine pondere testis,
- Et mecum lusos ridet inulta deos?