Amores
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Nil equidem inquiram, nec quae celare parabis
- Insequar, et falli muneris instar erit.
- Si tamen in media deprensa tenebere culpa,
- Et fuerint oculis probra videnda meis,
- Quae bene visa mihi fuerint, bene visa negato —
- Concedent verbis lumina nostra tuis.
- Prona tibi vinci cupientem vincere palma est,
- Sit modo 'non feci!' dicere lingua memor.
- Cum tibi contingat verbis superare duobus,
- Etsi non causa, iudice vince tuo!
- Quaere novum vatem, tenerorum mater Amorum!
- Raditur hic elegis ultima meta meis;
- Quos ego conposui, Paeligni ruris alumnus —
- Nec me deliciae dedecuere meae —
- Siquid id est, usque a proavis vetus ordinis heres,
- Non modo militiae turbine factus eques.
- Mantua Vergilio, gaudet Verona Catullo;
- Paelignae dicar gloria gentis ego,
- Quam sua libertas ad honesta coegerat arma,
- Cum timuit socias anxia Roma manus.