Amores

Ovid

Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.

  1. Nil equidem inquiram, nec quae celare parabis
  2. Insequar, et falli muneris instar erit.
  3. Si tamen in media deprensa tenebere culpa,
  4. Et fuerint oculis probra videnda meis,
  5. Quae bene visa mihi fuerint, bene visa negato —
  6. Concedent verbis lumina nostra tuis.
  7. Prona tibi vinci cupientem vincere palma est,
  8. Sit modo 'non feci!' dicere lingua memor.
  9. Cum tibi contingat verbis superare duobus,
  10. Etsi non causa, iudice vince tuo!
  1. Quaere novum vatem, tenerorum mater Amorum!
  2. Raditur hic elegis ultima meta meis;
  3. Quos ego conposui, Paeligni ruris alumnus —
  4. Nec me deliciae dedecuere meae —
  5. Siquid id est, usque a proavis vetus ordinis heres,
  6. Non modo militiae turbine factus eques.
  7. Mantua Vergilio, gaudet Verona Catullo;
  8. Paelignae dicar gloria gentis ego,
  9. Quam sua libertas ad honesta coegerat arma,
  10. Cum timuit socias anxia Roma manus.