Amores
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Si tibi non opus est servata, stulte, puella,
- At mihi fac serves, quo magis ipse velim!
- Quod licet, ingratum est; quod non licet acrius urit.
- Ferreus est, siquis, quod sinit alter, amat
- Speremus pariter, pariter metuamus amantes,
- Et faciat voto rara repulsa locum.
- Quo mihi fortunam, quae numquam fallere curet?
- Nil ego, quod nullo tempore laedat, amo!
- Viderat hoc in me vitium versuta Corinna,
- Quaque capi possem, callida norat opem.
- A, quotiens sani capitis mentita dolores
- Cunctantem tardo iussit abire pede!
- A, quotiens finxit culpam, quantumque licebat
- Insonti, speciem praebuit esse nocens!
- Sic ubi vexarat tepidosque refoverat ignis,
- Rursus erat votis comis et apta meis.
- Quas mihi blanditias, quam dulcia verba parabat
- Oscula, di magni, qualia quotque dabat!
- Tu quoque, quae nostros rapuisti nuper ocellos,
- Saepe time simulans, saepe rogata nega;