Amores
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Qui dabit, ille tibi magno sit maior Homero;
- Crede mihi, res est ingeniosa dare.
- Nec tu, siquis erit capitis mercede redemptus,
- Despice; gypsati crimen inane pedis.
- Nec te decipiant veteres circum atria cerae.
- Tolle tuos tecum, pauper amator, avos!
- Qui, quia pulcher erit, poscet sine munere noctem,
- Quod det, amatorem flagitet ante suum!
- Parcius exigito pretium, dum retia tendis,
- Ne fugiant; captos legibus ure tuis!
- Nec nocuit simulatus amor; sine, credat amari,
- Et cave ne gratis hic tibi constet amor!
- Saepe nega noctes. capitis modo finge dolorem,
- Et modo, quae causas praebeat, Isis erit.
- Mox recipe, ut nullum patiendi colligat usum,
- Neve relentescat saepe repulsus amor.
- Surda sit oranti tua ianua, laxa ferenti;
- Audiat exclusi verba receptus amans;
- Et, quasi laesa prior, nonnumquam irascere laeso —
- Vanescit culpa culpa repensa tua.