Ab urbe condita

Titus Livius (Livy)

Titi Livi ab urbe condita libri editionem priman, Pars I-IV, Libri I-XL. Editio Stereotypica. Weissenborn, Wilhelm; Mueller, Moritz, editors. Leipzig: Teubner, 1884-1911.

eodem anno in campum Stellatem agri Campani Samnitium incursiones factae.

itaque ambo consules in Samnium missi cum diversas regiones, Tifernum Postumius, Bovianum Minucius petisset, Postumi prius ductu ad Tifernum pugnatum.

alii dubie Samnites victos ac viginti milia hominum capta tradunt, alii Marte aequo discessum,

et Postumium, metum simulantem, nocturno itinere clam in montes copias abduxisse, hostes secutos duo milia inde locis munitis et ipsos consedisse.

consul, ut stativa tuta copiosaque — et ita erant — petisse videretur, postquam et munimentis castra firmavit et omni apparatu rerum utilium instruxit,

relicto firmo praesidio de vigilia tertia, qua duci proxime potest, expeditas legiones ad collegam, et ipsum adversus alios sedentem, ducit.

ibi auctore Postumio Minucius cum hostibus signa confert, et, cum anceps proelium in multum diei processisset, Postumius integris legionibus defessam iam aciem hostium inproviso invadit.

itaque cum lassitudo ac vulnera fugam quoque praepedissent, occidione

559
occisi hostes, signa unum et viginti capta atque inde ad castra Postumi perrectum.

ibi duo victores exercitus perculsum iam fama hostem adorti fundunt, fugantque;

signa militaria sex et viginti capta et imperator Samnitium Statius Gellius multique alii mortales et castra utraque capta. et Bovianum urbs postero die coepta oppugnari brevi capitur, magnaque gloria rerum gestarum consules triumpharunt. Minucium consulem,

cum vulnere gravi relatum in castra, mortuum quidam auctores sunt et M. Fulvium in locum eius consulem suffectum. et ab eo, cum ad exercitum Minuci missus esset, Bovianum captum.

eodem anno Sora, Arpinum, Cesennia recepta ab Samnitibus. Herculis magnum simulacrum in Capitolio positum dedicatumque.

P. Sulpicio Saverrione P. Sempronio Sopho consulibus Samnites, seu finem seu dilationem belli quaerentes, legatos de pace Romam misere.

quibus suppliciter agentibus responsum est, nisi saepe bellum parentes pacem petissent Samnites, oratione ultro citro habita de pace transigi potuisse; nunc, quando verba vana ad id locorum fuerint, rebus standum esse.

P. Sempronium consulem cum exercitu brevi in Samnio fore; eum, ad bellum pacemne inclinent animi, falli non posse;