Ab urbe condita

patres conscripti, qui ob has res gestas triumphum a vobis postulaturus sit, Ambraciam captam signaque, quae ablata criminantur, et cetera spolia eius urbis ante currum laturus et fixurus in postibus suis?

nihil est, quod se ab Aetolis separent; eadem Ambraciensium et Aetolorum causa est.

itaque collega meus vel in alia causa inimicitias exerceat, vel, si in hac utique mavult, retineat Ambraciensis suos in adventum M. Fulvii;

ego nec de Ambraciensibus nec de Aetolis decerni quicquam absente M. Fulvio patiar.”

Aemilius callidam malitiam inimici velut notam omnibus insimularet et eum morando extracturum diceret, ne consule inimico Romam veniret, certamine consulum biduum absumptum est;

nec praesente Flaminio decerni quicquam videbatur posse.

captata occasio est, aeger forte abesset, et referente senatus consultum est,

ut

signa aliaque ornamenta, quae quererentur ex aedibus sacris sublata esse, de iis, M. Fulvius Romam revertisset, placere ad collegium pontificum referri, et quod ii censuissent, fieri.

neque his contentus consul fuit, sed postea per infrequentiam adiecit senatus consultum, Ambraciam vi captam esse non videri.

supplicatio inde ex decemvirorum decreto pro valetudine populi per triduum fuit, quia gravis pestilentia urbem atque agros vastabat.

Latinae inde fuerunt. quibus religionibus liberati consules et dilectu perfecto — novis enim uterque maluit uti militibus — in provinciam profecti sunt, veteresque omnes dimiserunt.

post consulum profectionem Cn. Manlius proconsul Romam venit; cui ab Ser. Sulpicio praetore senatus ad aedem Bellonae datus esset,