Epistulae

Horace

Horace, Satires, Epistles and Ars Poetica. Fairclough, H. Rushton (Henry Rushton), editor. London: William Heinemann Ltd.; Cambridge, MA: Harvard University Press, 1929.

  1. mirari secum tacitus, quid multa? benigne,
  2. respondet.[*]() neget [*]() ille mihi? “negat improbus et te
  3. neglegit aut horret.” Volteium mane Philippus
  4. vilia vendentem tunicato scruta popello
  5. occupat et salvere iubet prior, ille Philippo
  6. excusare laborem et mercennaria vincla,
    7. p.300
  7. quod non mane domum venisset, denique quod non
  8. providisset [*]() eum. “sic ignovisse putato
  9. me tibi, si cenas hodie mecum.” ut libet. “ergo
  10. post nonam venies: nunc i, rem strenuus auge.”
  11. ut ventum ad cenam est,[*]() dicenda tacenda locutus
  12. tandem dormitum dimittitur. Hic ubi saepe
  13. occultum visus decurrere piscis ad hamum,
  14. mane cliens et iam certus conviva, iubetur
  15. rura suburbana indictis comes ire Latinis,
  16. impositus mannis arvum caelumque Sabinum
  17. non cessat laudare, videt ridetque Philippus,
  18. et sibi dum requiem, dum risus undique quaerit,
  19. dum septem donat sestertia, mutua septem
  20. promittit, persuadet uti mercetur agellum.