Epistulae

Horace

Horace, Satires, Epistles and Ars Poetica. Fairclough, H. Rushton (Henry Rushton), editor. London: William Heinemann Ltd.; Cambridge, MA: Harvard University Press, 1929.

  1. diceret urendos correctus [*]() Bestius. idem,
  2. quidquid erat nactus praedae maioris, ubi omne
  3. verterat [*]() in fumum et cinerem, non hercule miror,
  4. aiebat, “si qui comedunt bona, cum sit obeso
  5. nil melius turdo, nil vulva pulchrius ampla.”
  6. Nimirum hic ego sum. nam tuta et parvola laudo,
  7. cum res deficiunt, satis inter vilia fortis [*]():
  8. verum ubi quid melius contingit et unctius, idem
  9. vos sapere et solos aio [*]() bene vivere, quorum
  10. conspicitur nitidis fundata pecunia villis. [*]()
    11. p.348
  1. Ne perconteris, fundus meus, optime Quincti,
  2. arvo pascat erum an bacis opulentet olivae,
  3. pomisne an pratis [*]() an amicta [*]() vitibus ulmo,
  4. scribetur tibi forma loquaciter et situs agri.
  5. Continui montes, ni [*]() dissocientur opaca
  6. valle, sed ut veniens dextrum latus aspiciat sol,
  7. laevum discedens [*]() curru [*]() fugiente vaporet.
  8. temperiem laudes, quid si [*]() rubicunda benigni [*]()
  9. corna vepres et pruna ferant? si [*]() quercus et ilex
  10. multa fruge pecus, multa dominum iuvet umbra?