Epistulae
Horace
Horace, Satires, Epistles and Ars Poetica. Fairclough, H. Rushton (Henry Rushton), editor. London: William Heinemann Ltd.; Cambridge, MA: Harvard University Press, 1929.
- si non est, iurat bene solis esse maritis.
- quo teneant voltus mutantem Protea nodo?
- quid pauper? ride: mutat cenacula, lectos,
- balnea, tonsores, conducto navigio aeque
- nauseat ac locuples, quem ducit priva triremis.
- Si curatus inaequali tonsore capillos
- occurri,[*]() rides; si forte subucula pexae
- trita subest tunicae, vel si toga dissidet impar,
- rides: quid, mea cum pugnat sententia secum,[*]()
- quod petiit spernit, repetit quod nuper omisit,
- aestuat et vitae disconvenit ordine toto,
- diruit, aedificat, mutat quadrata rotundis?
- insanire putas [*]() sollemnia me neque rides,
- nec medici credis nec curatoris egere
- a praetore dati, rerum tutela mearum
- cum sis et prave sectum stomacheris ob unguem
- de te pendentis, te respicientis amici.
- Ad summam: sapiens uno minor est Iove, dives,
- liber, honoratus, pulcher, rex denique regum,
- praecipue sanus, nisi cum pituita molesta est.