Satires

Horace

Horace. The Works of Horace. Vol. II. Smart, Christopher, editor. Philadelphia: J. Whetham, 1836.

  1. et quondam maiora tuli. tu protinus, unde
  2. divitias aerisque ruam, dic, augur, acervos.’
  3. ‘dixi equidem et dico: captes astutus ubique
  4. testamenta senum neu, si vafer unus et alter
  5. insidiatorem praeroso fugerit hamo,
  6. aut spem deponas aut artem inlusus omittas.
  7. magna minorve foro si res certabitur olim,
  8. vivet uter locuples sine gnatis, inprobus, ultro
  9. qui meliorem audax vocet in ius, illius esto
  10. defensor; fama civem causaque priorem
  11. sperne, domi si gnatus erit fecundave coniux.
  12. “Quinte” puta aut “Publi” — gaudent praenomine molles
  13. auriculae — “tibi me virtus tua fecit amicum.
  14. ius anceps novi, causas defendere possum;
  15. eripiet quivis oculos citius mihi quam te
  16. contemptum cassa nuce pauperet; haec mea cura est,
  17. nequid tu perdas neu sis iocus.” ire domum atque
  18. pelliculam curare iube; fi cognitor ipse,
  19. persta atque obdura: seu rubra canicula findet
  20. infantis statuas, seu pingui tentus omaso