Satires
Horace
Horace. The Works of Horace. Vol. II. Smart, Christopher, editor. Philadelphia: J. Whetham, 1836.
- et quondam maiora tuli. tu protinus, unde
- divitias aerisque ruam, dic, augur, acervos.’
- ‘dixi equidem et dico: captes astutus ubique
- testamenta senum neu, si vafer unus et alter
- insidiatorem praeroso fugerit hamo,
- aut spem deponas aut artem inlusus omittas.
- magna minorve foro si res certabitur olim,
- vivet uter locuples sine gnatis, inprobus, ultro
- qui meliorem audax vocet in ius, illius esto
- defensor; fama civem causaque priorem
- sperne, domi si gnatus erit fecundave coniux.
- “Quinte” puta aut “Publi” — gaudent praenomine molles
- auriculae — “tibi me virtus tua fecit amicum.
- ius anceps novi, causas defendere possum;
- eripiet quivis oculos citius mihi quam te
- contemptum cassa nuce pauperet; haec mea cura est,
- nequid tu perdas neu sis iocus.” ire domum atque
- pelliculam curare iube; fi cognitor ipse,
- persta atque obdura: seu rubra canicula findet
- infantis statuas, seu pingui tentus omaso