Epodi
Horace
Horace. Q. Horati Flacci Carmina. Vollmer, Friedrich, editor. Leipzig: Teubner, 1912.
- Petti, nihil me sicut antea iuvat
- scribere versiculos amore percussum gravi,
- amore, qui me praeter omnis expetit
- mollibus in pueris aut in puellis urere.
- hic tertius December, ex quo destiti
- Inachia furere, silvis honorem decutit.
- heu me, per Vrbem (nam pudet tanti mali)
- fabula quanta fui, conviviorum et paenitet,
- in quis amantem languor et silentium
- arguit et latere petitus imo spiritus.
- “contrane lucrum nil valere candidum
- pauperis ingenium” querebar adplorans tibi,
- simul calentis inverecundus deus
- fervidiore mero arcana promorat loco.
- “quodsi meis inaestuet praecordiis
- libera bilis, ut haec ingrata ventis dividat
- fomenta volnus nil malum levantia,
- desinet inparibus certare submotus pudor.”
- ubi haec severus te palam laudaveram,
- iussus abire domum ferebar incerto pede