prudens futuri temporis exitumcaliginosa nocte premit deusridetque, si mortalis ultrafas trepidat. quod adest mementoconponere aequos; cetera fluminisritu feruntur, nunc medio alveocum pace delabentis Etruscumin mare, nunc lapides adesosstirpisque raptas et pecus et domosvolventis una, non sine montiumclamore vicinaeque silvae,cum fera diluvies quietosinritat amnis. ille potens suilaetusque deget cui licet in diemdixisse “vixi: cras vel atranube polum pater occupatovel sole puro; non tamen inritumquodcumque retro est efficiet nequediffinget infectumque reddetquod fugiens semel hora vexit.”