Res Rustica

Columella, Lucius Junius Moderatus

Columella. On agriculture, Volume 1-2. Ash, Harrison Boyd; Foster, Edward Seymour; Heffner, Edward H., editors. Cambridge, MA; London: Harvard University Press; William Heinemann, Ltd., 1941.

Nucem Graecam serito circa cal. Febr., quia prima gemmascit: agrum durum, calidum, siccum desiderat. Nam in locis diversis nucem si deposueris, plerumque putrescit. Antequam nucem deponas, in aqua mulsa nec nimis dulci macerato. Ita iucundioris saporis fructum, cum adoleverit,

praebebit, et interim melius atque celerius frondebit. Ternas nuces in trigonum statuito, et nux a nuce minime palmo absit, et apex [*]()ad Favonium spectet. Omnis autem nux unam radicem mittit, et simplici stilo prorepit. Cum ad scrobis solum radix pervenit, duritia humi coercita recurvatur, et ex se in modum ramorum alias radices emittit.

Nucem Graecam et Avellanam Tarentinam facere hoc modo poteris. In quo scrobe destinaveris nuces serere,[*]()in eo terram minutam in modo [*]()semipedis ponito, ibique semen ferulae repangito.[*]()Cum ferula fuerit enata, eam findito, et in medulla eius sine [*](libianae S. ) [*](callistrustiae S: callistrustiae A: callistrusitae c: callistrusneae a. ) [*](astopiae SA: asthopie c: stopie a. ) [*](rhodie ac: rohiae SA. ) [*](Tiburnae scripsi: tybernae Aa: tiberne S: thiberne c. ) [*](apex scripsi: anceps SAac. ) [*](necesse rere SA: nee esse serere a. ) [*](in modum S: pro modum Aac. ) [*](repangito A: pangito S: repaginato c: om. a. a Pliny, N.H. XV. § 70. It is said to have been called after Livia, the wife of Augustus. b Pliny, N.H. XIV. § 69: called after Chalcis in Euboea. )

v.2.p.96

putamine nucem Graecam aut Avellanam abscondito, et ita adobruito. Hoc ante calend. Martias facito, vel etiam inter nonas et idus Mart. Eodem tempore iuglandem et pineam et castancam serere oportet.

Malum Punicum vere [*]()usque in cal. Aprilis recte seritur. Quod si acidum aut minus dulcem fructum feret, hoc modo emendabitur. Stercore suillo et humano urinaque vetere radices rigato. Ea res et fertilem arborem reddet, et primis annis fructum vinosum; post quinquennium dulcem, et apyrenum [*]()facit. Nos exiguum admodum laseris vino diluimus, et ita cacumina arboris summa oblevimus. Ea res emendavit acorem malorum.

Mala Punica ne in arbore hient,[*]()remedio sunt[*]()lapides tres, si, cum seres [*]()arborem, ad radicem ipsam collocaveris.[*]()At si iam arborem satam [*]()habueris, scillam secundum radicem arboris serito. Alio modo, cum iam matura mala fuerint, antequam rumpantur, ramulos, quibus dependent, intorqueto. Eodem modo servabuntur incorrupta etiam toto anno.

Pyrum autumno ante brumam serito, ita ut minime dies XXV ad brumam [*]()supersint. Quae ut sit ferax, cum adoleverit, alte eam ablaqueato, et iuxta ipsam radicem truncum findito, et in [*]()fissuram cuneum [*]()tedae pineae adicito, et ibi relinquito: deinde adobruta ablaqueatione cinerem supra terram inicito.

Curandum est autem, ut quam generosis- [*](vere edd. ex libro de Arboribus 23, 1: habere SAac. ) [*](aprinum SAac. ) [*](hient a: ient SA: ventre medio c. ) [*](erit SAac. ) [*](seres Aa: res Se. ) [*](collocaveris S: colueris Aac. ) [*](sitam SAac. ) [*](ad brumam ac: a brumam A: abruma S. ) [*]( in om. SAac. ) [*]( cuneo SAac. )

v.2.p.98

simis pyris pomaria conseramus. Ea sunt Crustumina, regia, Signina, Tarentina, quae Syria dicuntur, purpurea, superba, hordeacea, Aniciana, Naeviana, Favoniana, Lateritana, Dolabelliana, Turraniana, volaema, mulsa,[*]()praecocia, venerea, et quaedam alia,

quorum enumeratio nunc longa est. Praeterea malorum genera exquirenda maxime Scaudiana,[*]()Matiana, orbiculata, Cestina, Pelusiana,[*]()Amerina, Syrica, melimela, Cydonia: quorum genera tria sunt, struthia,[*]()chrysomelina, mustea. Quae omnia non solum voluptatem, sed etiam salubritatem afferunt. Sorbi quoque et Armeniaci atque Persici non minima est gratia. Mala, sorba, pruna, post mediam hiemem [*]()usque in idus Feb.

serito. Mororum [*]()ab idib. Feb. usque ad aequinoctium vernum satio est. [*](mulsa ac: mulsia SA. ) [*](Scaudiana scripsi: Scaidianam S: Gaudiana Aac. ) [*](pedusiana SAac. ) [*](struthia Aac: strati S. ) [*](hiemem edd. ex libro de Arboribus 25, 1: essem SA: messem ac. ) [*](mororum edd. ex libro de Arboribus l.c.: malorum SA. a From Crustumium in Etruria. b From Signia in Latium. c So called, according to Pliny (N.H. XV. § 55) because they are ripe at the time of the barley-harvest. d So called from the person who introduced it (Pliny, l.c; Cato, R.R., VII. 3). e Probably called after a member of the gens Naevia, who perhaps also introduced the Naevian olive (Book XII. 50. 1). f Called after M. Favonius, an imitator of Cato (Cicero, Att. I. 14. 5). g From Laterium near Arpinum, where Q. Cicero had a villa (Cicero, Alt. XI. 1). )

v.2.p.100

Siliquam Graecam, quam quidam κεράτιον vocant, et Persicum ante brumam per autumnum serito. Amygdala, si parum ferax erit, forata arbore lapidem adicito, et ita librum arboris inolescere sinito.

Omnium autem generum ramos [*]()circa cal. Martias in hortis subacta [*]()et stercorata terra super pulvinos arearum disponere convenit. Danda est opera, ut dum teneros ramulos habent, veluti pampinentur, et ad unum stilum primo anno semina redigantur. Et cum autumnus incesserit, ante quam frigus cacumina adurat, omnia folia decerpere expedit, et ita crassis arundinibus, quae ab una parte nodos integros habeant, velut pileis [*]()induere, atque a frigore et gelicidiis teneras adhuc [*]()virgas tueri.

Post viginti quattuor deinde menses sive transferre et disponere in ordinem voles, sive inserere, satistuto utrumque [*]()facere poteris.[*]()

Sed omnis surculus omni arbori inseri potest, si non est ei, cui inseritur, cortice dissimilis. Si vero etiam similem fructum et eodem tempore affert, sine scrupulo egregie inseritur. Tria genera porro insitionum antiqui tradiderunt. Unum, quo resecta et fissa arbor resectos 7 surculos accipit. Alterum, quo [*](ramos S: ramis A: ramus ac. ) [*](subacta edd. ex libro de Arboribus l.c.: in hostis tritta SA: trita a: truta c. ) [*](pilcis edd.: tiliae sic SAc: taliaes sic a. ) [*](adhuc edd. ex libro de Arboribus l.c.: adit ut SAc: adit et a. ) [*](utrumque edd. ex libro de Arboribus l.c.: utrius SAa: utriusque c. ) [*](poteris om. SAac. ) [*](resectos Ac: sextos S: reseptos a. )

v.2.p.102

resecta inter librum et materiam semina admittit. Quae utraque genera veris temporis sunt. Tertium, quo ipsas gemmas cum exiguo cortice in partem sui delibratam recipit, quam vocant agricolae emplastrationem; vel, ut quidam, inoculationem. Hoc genus insitionis aestivo tempore optime usurpatur.

Quarum insitionum rationem cum tradiderimus, a nobis repertam quoque docebimus. Omnes arbores simulatque gemmas agere coeperint,[*]()luna crescente inserito; olivam autem circa aequinoctium vernum usque in idus Aprilis.

Ex qua arbore inserere voles, et surculos ad insitionem sumes, videto ut sit tenera et ferax nodisque crebris: et cum primum germina tumebunt,[*]()de ramulis anniculis, qui solis ortum spectabunt, et integri erunt, eos legito crassitudine digiti minimi. Surculi sint bifurci vel trifurci. Arborem, quam inserere voles, serra diligenter exsecato [*]()ea parte, qua maxime nitida et sine cicatrice est:[*]()dabisque operam, ne librum laedas.

Cum deinde truncum recideris, acuto ferra-mento plagam levato. Deinde quasi cuneum tenuem ferreum vel osseum inter corticem et materiam ne minus digitos tres, sed considerate, demittito, ne laedas aut rumpas corticem. Postea surculos quos inserere voles falce acuta ex ima parte deradito [*](coeperit SAa: coepit c. ) [*](tumibunt SAac. ) [*](excato S: exsecato Aa: excecato c. ) [*](et S. a So called from the plaster of clay or wax used in this method. )

v.2.p.104

tantum, quantum cuneus demissus [*]()spatii dabit, atque ita, ne medullam [*]()neve alterius partis corticem laedas.

Ubi surculos [*]()paratos habueris,[*]()cuneum vellito, statimque surculos dimittito [*]()in ea foramina,[*]()quae cuneo adacto inter corticem et materiam feceris. Ea autem fine, qua adraseris, surculos sic inserito, ut semipede [*]()vel amplius de arbore extent. In una arbore duos, vel si truncus vastior est, plures calamos recte inseres, dum ne minus quattuor digitorum inter eos sit spatium. Pro arboris magnitudine et corticis bonitate haec facito.

Cum omnes surculos, quos arbor ea patietur, demiseris, libro ulmi vel iunco aut vimine arborem constringito: postea paleato luto bene subacto oblinito totam plagam, et spatium quod est inter surculos, usque eo dum [*]()minime quattuor digitis insita extent.[*]()Supra deinde muscum [*]()imponito, et ita ligato, ne pluvia dilabatur. Quosdam tamen magis delectat in trunco arboris locum seminibus serra facere, insectasque partes tenui scalpello levare, atque ita surculos aptare.

Si pusillam arborem inserere [*]()voles, imam abscindito, ita ut sesquipede e terra [*]()extet. Cum deinde praecideris, plagam diligenter levato: et medium truncum acuto scalpello modice findito, ita ut fissura digitorum [*](demissis c: dimissus SAa. ) [*](medullis SAac. ) [*](post surculos add. Aac dimittito. ) [*](straveris SAac. ) [*](dimittito addidi ex libro de Arboribus l.c. ) [*](foramina edd. ex libro de Arboribus l.c. i forma SAac. ) [*](semipedem SAac. ) [*](usque ad eodem S. ) [*](in una,—§ 6, insita extent S: om. Aac. ) [*](muscum edd. ex libro de Arboribus 26, 6: ramuscula Sac: ramicula(?) A. ) [*]( serere SAac. ) [*]( sesquipedam e terra A: sequipedamen terra S: sexquipedam e terra a: sexquipedem e terra c. )

v.2.p.106

trium sit in ea. Deinde cuneum, quo [*]()diducatur, inserito, et surculos ex utraque parte derasos de-mittito, sic ut librum seminis libro arboris aequalem facias.

Cum surculos diligenter aptaveris, cuneum eximito, et arborem, ut supra dixi, alligato: deinde terram circa arborem adaggerato usque ad ipsum insitum. Ea res a vento et calore maxime tuebitur. Nos tertium genus insitionis invenimus, quod[*]()cum sit subtilissimum, non omni generi arborum [*]()idoneum est, sed fere recipiunt talem insitionem, quae humidum succosumque et validum librum habent,