Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Ut belli signum Laurenti Turnus ab arce
- extulit et rauco strepuerunt cornua cantu,
- utque acris concussit equos utque impulit arma,
- extemplo turbati animi, simul omne tumultu
- coniurat trepido Latium saevitque iuventus
- effera. Ductores primi Messapus et Ufens
- contemptorque deum Mezentius undique cogunt
- auxilia et latos vastant cultoribus agros.
- mittitur et magni Venulus Diomedis ad urbem,
- qui petat auxilium et Latio consistere Teucros,
- advectum Aenean classi victosque penatis
- inferre et fatis regem se dicere posci
- edoceat multasque viro se adiungere gentis
- Dardanio et late Latio increbrescere nomen.
- Quid struat his coeptis, quem, si Fortuna sequatur,
- eventum pugnae cupiat, manifestius ipsi
- quam Turno regi aut regi apparere Latino.
- Talia per Latium. Quae Laomedontius heros
- cuncta videns magno curarum fluctuat aestu,
- atque animum nunc huc celerem, nunc dividit illuc.