Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Ibat et Hippolyti proles pulcherrima bello,
- Virbius, insignem quem mater Aricia misit,
- eductum Egeriae lucis umentia circum
- litora, pinguis ubi et placabilis ara Dianae.
- Namque ferunt fama Hippolytum, postquam arte novercae
- occiderit patriasque explerit sanguine poenas
- turbatis distractus equis, ad sidera rursus
- aetheria et superas caeli venisse sub auras,
- Paeoniis revocatum herbis et amore Dianae.
- Tum pater omnipotens, aliquem indignatus ab umbris
- mortalem infernis ad lumina surgere vitae,
- ipse repertorem medicinae talis et artis
- fulmine Phoebigenam Stygias detrusit ad undas.
- At Trivia Hippolytum secretis alma recondit
- sedibus et nymphae Egeriae nemorique relegat,
- solus ubi in silvis Italis ignobilis aevom
- exigeret versoque ubi nomine Virbius esset.
- Unde etiam templo Triviae lucisque sacratis
- cornipedes arcentur equi, quod litore currum
- et iuvenem monstris pavidi effudere marinis.