Aeneid

Virgil

Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.

  1. infelix habuit thalamus, pressitque iacentem
  2. dulcis et alta quies placidaeque simillima morti.
  3. Egregia interea coniunx arma omnia tectis
  4. amovet, et fidum capiti subduxerat ensem;
  5. intra tecta vocat Menelaum, et limina pandit,
  6. scilicet id magnum sperans fore munus amanti,
  7. et famam exstingui veterum sic posse malorum.
  8. Quid moror? Inrumpunt thalamo; comes additur una
  9. hortator scelerum Aeolides. Di, talia Grais
  10. instaurate, pio si poenas ore reposco!
  11. Sed te qui vivum casus, age, fare vicissim,
  12. attulerint. Pelagine venis erroribus actus,
  13. an monitu divom? An quae te Fortuna fatigat,
  14. ut tristes sine sole domos, loca turbida, adires?
  15. Hac vice sermonum roseïs Aurora quadrigis
  16. iam medium aetherio cursu traiecerat axem;
  17. et fors omne datum traherent per talia tempus;
  18. sed comes admonuit, breviterque adfata Sibylla est:
  19. Nox ruit, Aenea; nos flendo ducimus horas.
  20. Hic locus est, partes ubi se via findit in ambas: