Aeneid

Virgil

Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.

  1. et fessum quotiens mutet latus, intremere omnem
  2. murmure Trinacriam, et caelum subtexere fumo.
  3. Noctem illam tecti silvis immania monstra
  4. perferimus, nec quae sonitum det causa videmus.
  5. Nam neque erant astrorum ignes, nec lucidus aethra
  6. siderea polus, obscuro sed nubila caelo,
  7. et lunam in nimbo nox intempesta tenebat.
  8. Postera iamque dies primo surgebat Eoo,
  9. umentemque Aurora polo dimoverat umbram:
  10. cum subito e silvis, macie confecta suprema,
  11. ignoti nova forma viri miserandaque cultu
  12. procedit, supplexque manus ad litora tendit.
  13. Respicimus: dira inluvies inmissaque barba,
  14. consertum tegumen spinis; at cetera Graius,
  15. et quondam patriis ad Troiam missus in armis.
  16. Isque ubi Dardanios habitus et Troia vidit
  17. arma procul, paulum aspectu conterritus haesit,
  18. continuitque gradum; mox sese ad litora praeceps
  19. cum fletu precibusque tulit: Per sidera testor,
  20. per superos atque hoc caeli spirabile lumen,