Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- cuncti ad reginam Volsci. Nihil ipsa nec aurae
- nec sonitus memor aut venientis ab aethere teli,
- hasta sub exsertam donec perlata papillam
- haesit virgineumque alte bibit acta cruorem.
- Concurrunt trepidae comites dominamque ruentem
- suscipiunt. Fugit ante omnis exterritus Arruns,
- laetitia mixtoque metu, nec iam amplius hastae
- credere nec telis occurrere virginis audet.
- Ac velut ille, prius quam tela inimica sequantur,
- continuo in montis sese avius abdidit altos
- occiso pastore lupus magnove iuvenco,
- conscius audacis facti, caudamque remulcens
- subiecit pavitantem utero silvasque petivit:
- haud secus ex oculis se turbidus abstulit Arruns
- contentusque fuga mediis se immiscuit armis.
- Illa manu moriens telum trahit, ossa sed inter
- ferreus ad costas alto stat vulnere mucro:
- labitur exsanguis, labuntur frigida leto
- lumina, purpureus quondam color ora reliquit.
- Tum sic exspirans Accam ex aequalibus unam