Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- et malae texere lupi cum dentibus albis,
- agrestisque manus armat sparus; ipse catervis
- vertitur in mediis et toto vertice supra est.
- Hunc illa exceptum, neque enim labor agmine verso,
- traicit et super haec inimico pectore fatur:
- Silvis te, Tyrrhene, feras agitare putasti?
- Advenit qui vestra dies muliebribus armis
- verba redarguerit. Nomen tamen haud leve patrum
- manibus hoc referes, telo cecidisse Camillae.
- Protinus Orsilochum et Buten, duo maxima Teucrum
- corpora, sed Buten aversum cuspide fixit
- loricam galeamque inter, qua colla sedentis
- lucent et laevo dependet parma lacerto,
- Orsilochum fugiens magnumque agitata per orbem
- eludit gyro interior sequiturque sequentem,
- tum validam perque arma viro perque ossa securim
- altior exsurgens oranti et multa precanti
- congeminat: vulnus calido rigat ora cerebro.
- Incidit huic subitoque aspectu territus haesit
- Appenninicolae bellator filius Auni,