Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- praefatus divos solio rex infit ab alto:
- Ante equidem summa de re statuisse, Latini,
- et vellem et fuerat melius, non tempore tali
- cogere concilium, cum muros adsidet hostis.
- Bellum importunum, cives, cum gente deorum
- invictisque viris gerimus, quos nulla fatigant
- proelia: nec victi possunt absistere ferro.
- Spem siquam adscitis Aetolum habuistis in armis,
- ponite. Spes sibi quisque, sed haec quam angusta videtis;
- cetera qua rerum iaceant perculsa ruina,
- ante oculos interque manus sunt omnia vestras.
- Nec quemquam incuso: potuit quae plurima virtus
- esse, fuit; toto certatum est corpore regni.
- Nunc adeo quae sit dubiae sententia menti
- expediam et paucis, animos adhibete, docebo.
- Est antiquus ager Tusco mihi proximus amni,
- longus in occasum, finis super usque Sicanos;
- Aurunci Rutulique serunt et vomere duros
- exercent colles atque horum asperrima pascunt.
- Haec omnis regio et celsi plaga pinea montis