Elegiae
Tibullus
Tibullus. Aliorumque carminum libri tres. Postgate, J. P. (John Percival), editor. Oxford: Scriptorum classicorum bibliotheca Oxoniensis, 1915.
- mutuus adsit amor, per te dulcissima furta
- perque tuos oculos per Geniumque rogo.
- Mane Geni, cape tura libens uotisque faueto,
- si modo, cum de me cogitat, ille calet.
- Quod si forte alios iam nunc suspiret amores,
- tunc precor infidos, sancte, relinque focos.
- Nec tu sis iniusta, Venus: uel seruiat aeque
- uinctus uterque tibi uel mea uincla leua;
- sed potius ualida teneamur uterque catena,
- nulla queat posthac quam soluisse dies.
- Optat idem iuuenis quod nos, sed tectius optat:
- nam pudet haec illum dicere uerba palam.
- At tu, Natalis, quoniam deus omnia sentis,
- adnue: quid refert, clamne palamne roget?
- Natalis Iuno, sanctos cape turis aceruos,
- quos tibi dat tenera docta puella manu;
- tota tibi est hodie, tibi se laetissima compsit,
- staret ut ante tuos conspicienda focos.
- Illa quidem ornandi causas tibi, diua, relegat;
- est tamen, occulte cui placuisse uelit.