Elegiae
Tibullus
Tibullus. Aliorumque carminum libri tres. Postgate, J. P. (John Percival), editor. Oxford: Scriptorum classicorum bibliotheca Oxoniensis, 1915.
- A, lapis est ferrumque, suam quicumque puellam
- Verberat: e caelo deripit ille deos.
- Sit satis e membris tenuem rescindere vestem,
- Sit satis ornatus dissoluisse comae,
- Sit lacrimas movisse satis: quater ille beatus,
- Quo tenera irato flere puella potest.
- Sed manibus qui saevus erit, scutumque sudemque
- Is gerat et miti sit procul a Venere.
- At nobis, Pax alma, veni spicamque teneto,
- Perfluat et pomis candidus ante sinus.
- Quisquis adest, faueat: fruges lustramus et agros,
- ritus ut a prisco traditus extat auo.
- Bacche, ueni, dulcisque tuis e cornibus uua
- pendeat, et spicis tempora cinge, Ceres.
- luce sacra requiescat humus, requiescat arator,
- et graue suspenso uomere cesset opus.
- soluite uincla iugis: nunc ad praesepia debent
- plena coronato stare boues capite.
- omnia sint operata deo: non audeat ulla
- lanificam pensis imposuisse manum.