De Rerum Natura
Lucretius
-
- accidere omnino poterit sensumque movere,
- non si terra mari miscebitur et mare caelo.
- et si iam nostro sentit de corpore postquam
- distractast animi natura animaeque potestas,
- nil tamen est ad nos, qui comptu coniugioque
- corporis atque animae consistimus uniter apti.
- nec, si materiem nostram collegerit aetas
- post obitum rursumque redegerit ut sita nunc est,
- atque iterum nobis fuerint data lumina vitae,
- pertineat quicquam tamen ad nos id quoque factum,
- interrupta semel cum sit repetentia nostri.
- et nunc nil ad nos de nobis attinet, ante
- qui fuimus, neque iam de illis nos adficit angor.
- nam cum respicias inmensi temporis omne
- praeteritum spatium, tum motus materiai
- multimodi quam sint, facile hoc adcredere possis,
- semina saepe in eodem, ut nunc sunt, ordine posta
- haec eadem, quibus e nunc nos sumus, ante fuisse.
- nec memori tamen id quimus reprehendere mente;
- inter enim iectast vitai pausa vageque