De Rerum Natura
Lucretius
-
- nec satis est, pro quam largos exaestuat aestus,
- unde queat tantum suboriri ac subpeditare.
- iure igitur pereunt, cum rarefacta fluendo
- sunt et cum externis succumbunt omnia plagis,
- quando quidem grandi cibus aevo denique defit,
- nec tuditantia rem cessant extrinsecus ullam
- corpora conficere et plagis infesta domare.
- Sic igitur magni quoque circum moenia mundi
- expugnata dabunt labem putrisque ruinas;
- omnia debet enim cibus integrare novando
- et fulcire cibus, cibus omnia sustentare,
- ne quiquam, quoniam nec venae perpetiuntur
- quod satis est, neque quantum opus est natura ministrat.
- Iamque adeo fracta est aetas effetaque tellus
- vix animalia parva creat, quae cuncta creavit
- saecla deditque ferarum ingentia corpora partu.
- haud, ut opinor, enim mortalia saecla superne
- aurea de caelo demisit funis in arva
- nec mare nec fluctus plangentis saxa crearunt,
- sed genuit tellus eadem quae nunc alit ex se.