Letters to Atticus

Cicero, Marcus Tullius

Cicero. Ciceronis, M. Tullius. Epistulae, Vol. II. Pars Prior and Pars Posterior. Purser, Louis Claude, editor. Oxford: Clarendon Press, 1903.

ego vero Quinto epistulam ad sororem misi. cum ille quereretur filio cum matre bellum et se ob eam causam

domo cessurum filio diceret, dixi illum commodas ad matrem litteras, ad te nullas. ille alterum mirabatur, de te autem suam culpam quod saepe graviter ad filium scripsisset de tua in illum iniuria. quod autem relanguisse se dicit, ego ei tuis litteris lectis σκολιαῖσ ἀπάταισ significavi me non fore --- tum enim mentio Canae.

omnino si id consilium placeret, esset necesse; sed, ut scribis, ratio est habenda gravitatis, et utriusque nostrum idem consilium esse debet, etsi in me graviores iniuriae et certe notiores. si vero etiam Brutus aliquid adferet, nulla dubitatio est. sed coram. magna enim res et multae cautionis. cras igitur, nisi quid a te commeatus.

Scr. in Tusculano ex. m. Dec. a. 709 (45).CICERO ATTICO salutem

venit ille ad me καὶ. et ego,

σὺ δὲ δὴ τί σύννους;
rogas?
inquit,
quoi iter instet et iter ad bellum idque cum periculosum tum etiam turpe!
quae vis igitur?
inquam.
aes
inquit
alienum et tamen ne viaticum quidem.
hoc loco ego sumpsi quiddam de tua eloquentia; nam tacui. at ille,
sed me maxime angit avunculus.
quidnam?
inquam.
quod mihi
inquit
iratus est.
cur pateris?
inquam,
malo enim ita dicere quam cur committis?
non patiar
inquit,
causam enim tollam.
et ego,
rectissime quidem; sed si grave non est, velim scire quid sit causae.
quia, dum dubitabam quam ducerem, non satis faciebam matri; ita ne illi quidem. nunc nihil mihi tanti est. faciam quod volunt.
feliciter velim
inquam
teque laudo. sed quando?
nihil ad
me
inquit
de tempore, quoniam rem probo.
at ego
inquam
censeo prius quam proficiscaris. ita patri quoque morem gesseris.