Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  1. dextra sternuit adprobationem.
  2. at Acme leviter caput reflectens
  3. et dulcis pueri ebrios ocellos
  4. illo purpureo ore saviata
  5. “sic,” inquit, “mea vita, Septimille,
  6. huic uni domino usque serviamus,
  7. ut multo mihi maior acriorque
  8. ignis mollibus ardet in medullis.”
  9. hoc ut dixit, Arnor, sinistra ut ante,
  10. dextra sternuit adprobationem.
  11. nunc ab auspicio bono profecti
  12. mutuis animis amant amantur.
  13. unam Septimius misellus Acmen
  14. mavult quam Syrias Britanniasque:
  15. uno in Septimio fidelis Acme
  16. facit delicias libidinesque.
  17. quis ullos homines beatiores
  18. vidit, quis Venerem auspicatiorem?
  1. Iam ver egelidos refert tepores,
  2. iam caeli furor aequinoctialis
  3. iucundis Zephyri silescit auris.
  4. linquantur Phrygii, Catulle, campi
  5. Nicaeaeque ager uber aestuosae:
  6. ad claras Asiae volemus urbes.
  7. iam mens praetrepidans avet vagari,
  8. iam laeti studio pedes vigescunt.
  9. o dulces comitum valete coetus,
  10. longe quos simul a domo profectos
  11. diversae variae viae reportant.