Carmina
Catullus
Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.
- renidet usque quaque. si ad rei ventum est
- subsellium, cum orator excitat fletum,
- renidet ille. si ad pii rogum fili
- lugetur, orba cum flet unicum mater,
- renidet ille. quidquid est, ubicumque est,
- quodcumque agit, renidet. hunc habet morbum
- neque elegantem, ut arbitror, neque urbanum.
- quare monendum est te mihi, bone Egnati.
- si urbanus esses aut Sabinus aut Tiburs
- aut parcus Umber aut obesus Etruscus
- aut Lanuvinus ater atque dentatus
- aut Transpadanus, ut meos quoque attingam,
- aut qui libet qui puriter lavit dentes,
- tamen renidere usque quaque te nollem;
- nam risu inepto res ineptior nulla est.
- nunc Celtiber es: Celtiberia in terra,
- quod quisque minxit, hoc sibi solet mane
- dentem atque russam defricare gingivam,
- ut quo iste vester expolitior dens est,
- hoc te amplius bibisse praedicet loti.