Phormio

Terence

Terence. Publii Terentii Comoediae Sex. Parry, Edward St. John, editor. London: Whittaker and Co.; George Bell, 1857.

  1. Postremo, si nullo alio pacto, foenore.
Ge.
  1. Hui, dixti pulchre: siquidem quisquam crederet
  2. Te vivo.
De.
  1. Non, non sic futurum est: non potest.
  2. Egone illam cum illo ut patiar nuptam unum diem?
  3. Nihil suave meritum est. Hominem commonstrarier
  4. Mihi istum volo, aut ubi habitet demonstrarier.
Ge.
  1. Nempe Phormionem?
De.
  1. Istum patronum mulieris.
Ge.
  1. Iam faxo hic aderit.
De.
  1. Antipho ubi nunc est?
Ph.
  1. Foris.
De.
  1. Abi, Phaedria: eum require atque adduce huc.
Ph.
  1. Eo
  2. Recta via equidem illuc.
Ge.
  1. Nempe ad Pamphilam.
De.
  1. At ego Deos Penates hinc salutatum domum
  2. Devertar; inde ibo ad forum, atque aliquot mihi
  3. Amicos advocabo ad hanc rem qui assient,
  4. Ut ne imparatus sim, si adveniat Phormio.
PHORMIO. GETA.
Ph.
  1. ITANE patris ais conspectum veritum hinc abisse?
Ge.
  1. Admodum.
Ph.
  1. Phanium relictam solam?
Ge.
  1. Sic.
Ph.
  1. Et iratum senem?
Ge.
  1. Oppido.
Ph.
  1. Ad te summa solum, Phormio, rerum redit.
  2. Tute hoc intristi: tibi omne est exedendum. Accingere.
Ge.
  1. Obsecro te—
Ph.
  1. Si rogabit?
Ge.
  1. In te spes est—
Ph.
  1. Eccere.
  2. Quid si reddet?