Phormio

Terence

Terence. Publii Terentii Comoediae Sex. Parry, Edward St. John, editor. London: Whittaker and Co.; George Bell, 1857.

  1. Quod ab ipso allatum est, sibi esse id rellatum putet.
  2. De illo iam finem faciam dicendi mihi,
  3. Peccandi quum ipse de se finem non facit:
  4. Nunc quid velim animum attendite. Apporto novam
  5. Epidicazomenon qnam vocant comoediam
  6. Graeci, Latini Phormionem nominant;
  7. Quia, primas partes qui aget, is erit Phormio
  8. Parasitus, per quem res agetur maxime,
  9. Voluntas vestra si ad poetam accesserit.
  10. Date operam: adeste aequo animo per silentiumr;
  11. Ne simili utamur fortuna atque usi sumus
  12. Quum per tumultum noster grex motus loco est;
  13. Quem actoris virtus nobis restituit locum,
  14. Bonitasque vestra adiutans atque aequanimitas.
    DAVUS.
  1. Amicus summus meus et popularis Geta
  2. Heri ad me venit. Erat ei de ratiuncula
  3. Iampridem apud me reliquum pauxillulum
  4. Nummorum; id ut conficerem. Confeci: affero.
  5. Nam herilem filium eius duxisse audio
  6. Uxorem: ei, credo, munus hoc corraditur.