Andria

Terence

Terence. Publii Terentii Comoediae Sex. Parry, Edward St. John, editor. London: Whittaker and Co.; George Bell, 1857.

  1. Si mihi pergit quae volt dicere, ea quae non volt audiet.
  2. Ego istaec moveo, aut curo? non tu tuum malum aequo animo feres?
  3. Nam ego quae dico vera an falsa audieris iam sciri potest.
  4. Atticus quidam olim navi fracta apud Andrum eiectus est,
  5. Et istaec una parva virgo: tum ille egens forte applicat
  6. Primum ad Chrysidis patrem se.
Si.
  1. Fabulam inceptat.
Ch.
  1. Sine.
Cr.
  1. Itane vero obturbat?
Ch.
  1. Perge.
Cr.
  1. Tum is mihi cognatus fuit
  2. Qui eum recepit. Ibi ego audivi ex illo sese esse Atticum.
  3. Is ibi mortuus est.
Ch.
  1. Eius nomen?
Cr.
  1. Nomen tam cito?
Pa.
  1. Phania.
Ch.
  1. Hem, perii.
Cr.
  1. Verum hercle opinor fuisse Phaniam: hoc certo scio
  2. Rhamnusium se aiebat esse.
Ch.
  1. O Iupiter!
Cr.
  1. Eadem haec Chreme
  2. Multi alii in Andro tum audivere.
Ch.
  1. Utinam id sit quod spero. Eho, dic mihi,
  2. Quid eam tum? suamne esse aibat?
Cr.
  1. Non.
Ch.
  1. Cuiam igitur?
Cr.
  1. Fratris filiam.
Ch.
  1. Certe mea est.
Cr.
  1. Quid ais?
Si.
  1. Quid tu ais?
Pa.
  1. Arrige aures Pamphile.
Si.
  1. Qui credis?
Ch.
  1. Phania ille frater meus fuit.
Si.
  1. Noram et scio.
Ch.
  1. Is hinc bellum fugiens, meque in Asiam persequens, proficiscitur.
  2. Tum illam relinquere hic est veritus; postilla nunc primum audio
  3. Quid illo sit factum.
Pa.
  1. Vix sum apud me, ita animus commotus est metu,
  2. Spe, gaudio, mirando hoc tanto tam repentino bono.
Si.
  1. Nae istam multimodis tuam inveniri gaudeo.