Truculentus

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Plauti Comoediae, Volume 2. Leo, Friedrich, editor. Berlin: Weidmann, 1896.

  1. Hocine mi ob labores tantos tantillum dari?
Strat.
  1. Perii hercle ego miser. iam mi auro contra constat filius:
  2. †etiam num mali pendit addit purpuram. ex Arabia tibi
  3. attuli tus, Ponto amomum. tene tibi, voluptas mea.
Phron.
  1. Accipe hoc, Astaphium, abduce hasce hinc e conspectu Suras.
S.
  1. Ecquid amas me?
Ph.
  1. Nihil ecastor, neque meres.
S.
  1. Nilne huic sat est?
  2. ne bonum verbum quidem unum dixit. viginti minis
  3. venire illaec posse credo dona quae ei dono dedi.
  4. vehementer nunc mi est irata, sentio atque intellego;
  5. verum abibo. quid ais? nunc tu num nevis mé, voluptas mea,
  6. quo vocatus sum ire ad cenam? mox huc cubitum venero.
  7. quid taces? planissume edepol perii. sed quid illuc novi est?
  8. quis hic homost, qui ducit pompam tantam? certumst quo ferant
  9. observare. huic credo fertur. verum iam scibo magis.
Cyamvs
  1. Ite íte hac simúl, mulierí damnigéruli,
  2. forás egerónes, bonórum exagógae.
  3. satin, sí quis amat, nequit quín nihili sit atque ímprobis se artibus éxpoliat?
  4. nam hóc qui sciám, ne quis íd quaerat éx me,