Truculentus

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Plauti Comoediae, Volume 2. Leo, Friedrich, editor. Berlin: Weidmann, 1896.

  1. egó prima dé me, domó docta, díco.
  2. quanta ést cura in animo, quantum corde capio
  3. dolorem—dolus ne occidat morte pueri:
  4. mater dicta quod sum, eo magis studeo vitae;
  5. quae ausa hunc sum, tantundem dolum nunc adgrediar.
  6. lucri causa avara probrum sum exsecuta,
  7. alienos dolores mihi supposivi;
  8. sed nullam rem oportet dolose adgrediri,
  9. nisi astu totam accurateque exsequare.
  10. vosmet iam videtis, ut ornata incedo:
  11. puerperio ego nunc med esse aegram adsimulo.
  12. mále quod mulier fácere incepit, nísi id efficere pérpetrat,
  13. id illi morbo, id illi seniost, ea illi miserae miseriast;
  14. bene si facere incepit, eius rei nimis cito odium percipit.
  15. nimis quam paucae sunt defessae, male quae facere occeperunt,
  16. nimisque paucae efficiunt, si quid facere occeperunt bene:
  17. mulieri nimio male facere levius onus est quam bene.
  18. ego quod mala sum, matris opera mala sum et meapte malitia,
  19. quae me gravidam esse adsimulavi militi Babylonio:
  20. eam nunc malitiam accuratam miles inveniat volo.