Trinummus

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Leo, Friedrich

  1. Satis scite et probe;
  2. quamquam hoc me aetatis sycophantari pudet.
  3. sed epistulas quando opsignatas adferet,
  4. sed quom opsignatas attulerit epistulas
  5. nonne arbitraris eum adulescentem anuli
  6. paterni signum novisse?
Meg.
  1. Etiam tu taces?
  2. sescentae ad eam rem causae possunt conligi:
  3. illum quem habuit perdidit, alium post fecit novom.†
  4. iam si opsignatas non feret, dici hoc potest,
  5. apud pórtitorem eas resignatas sibi
  6. inspectasque esse. in huius modi negotio
  7. diem sermone terere segnities merast:
  8. quam vis sermones possunt longi texier.
  9. abi ad thensaurum iam confestim clanculum,
  10. servos ancillas amove. atque audin?
Call.
  1. Quid est?
Meg.
  1. Vxorem quoque eampse hanc rem uti celes face,
  2. nam pol tacere numquam quicquamst quod queat.
  3. quid nunc stas? quin tu hinc amoves et te moves?