Trinummus

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Leo, Friedrich

  1. Neque umquam quisquamst, quoius ille ager fuit,
  2. quin pessume ei res vorterit: quoium fuit,
  3. alii exulatum abierunt, alii emortui,
  4. alii se suspendere. em nunc hic quoius est,
  5. ut ad incitas redactust.
Phil.
  1. Apage a me istum agrum.
Stas.
  1. Magis apage dicas, si omnia ex me audiveris.
  2. nam fulguritae sunt alternae árbores;
  3. sues moriuntur angina acerrume;
  4. oves scabrae sunt, tam glabrae, em, quam haec est manus.
  5. tum autem Surorum, genus quod patientissumumst
  6. hominum, nemo extat qui ibi sex menses vixerit:
  7. ita cuncti solstitiali morbo decidunt.
Phil.
  1. Credo ego istuc, Stasime, ita esse; sed Campans genus
  2. multo Surorum iam antidit patientia.
  3. sed istést ager profecto, ut te audivi loqui,
  4. malos in quem omnes publice mitti decet,
  5. sicut fortunatorum memorant insulas,
  6. quo cuncti qui aetatem egerint caste suam
  7. conveniant; contra istoc detrudi maleficos