Trinummus

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Leo, Friedrich

  1. Pro di immortales, condicionem quoius modi.
Phil.
  1. Quin fabulare di bene vortant, spondeo?
Stas.
  1. Eheú ubi usus nil erat dícto, spondeo
  2. dicebat; nunc hic, quom opus est, non quit dicere.
Lesb.
  1. Quom adfinitate vostra me arbitramini
  2. dignum, habeo vobis, Philto, magnam gratiam.
  3. sed si haec res graviter cecidit stultitia mea,
  4. Philto, est ager sub urbe hic nobis: eum dabo
  5. dotem sorori; nam is de divitiis meis
  6. solus superfit praeter vitam relicuos.
Phil.
  1. Profecto dotem nil moror.
Lesb.
  1. Certumst dare.
Stas.
  1. Nostramne, ere, vis nutricem, quae nos educat,
  2. abalienare a nobis? cave sis feceris.
  3. quid edemus nosmet postea?
Lesb.
  1. Etiam tu taces?
  2. tibi ego rationem reddam?
Stas.
  1. Plane periimus,
  2. nisi quid ego comminiscor. Philto, te volo.
P.
  1. Si quid vis, Stasime.